Ben kimseye sevgimi göstermeyen biriyim ama sana “seni seviyorum” bile demiştim..
Kaybettikten sonra değil, kaybetmeden önce kıymet bilin..
Canıma cân katmak yerine neden canımı yakmayı tercih ediyorsun..
İnsanlar en çok canı yanarken can yakmaktan zevk alırlarmış.
Bazen dinleyeni olmadığından değil anlayanı olmadığı için susar insan..
Hiç kimseyi yaşadıkları için kınamayacaksın. Derler ki:“Sözlerin imtihanın, güldüklerin gözyaşın olabilir.”
Tam mutlu oldum diyorum bi bakıyorum olmamışım, yine hüsran..
Güven, her şeyin halledilmesini sağlar.
Bir insan değer vermek, özen göstermek, onun kıymetini bilmek de bir kültürdür. Bunun eğitimi yoktur, kitaplarda yazmaz. Yolu insan olmaktan geçer.
Üzülme canımın içi bir bakmışsın bizim içinde mucizeler olur..
Bazı şeyleri affedersem, kendime olan saygımı kaybederim.
“İyi olmaktan çok iyi etmeye çalıştık. Bu da bir fedakarlıktır.”
ve sen sevgili solumda halâ sağ. Avuçlarımda duasın, hiç ölmedin, ölmeyeceksin
Tek hayatınız var..
Senin tek nefeste kurduğun bir cümle, benim kaç gece nefesimi kesti bilmiyorsun.
Aslında farkın yokmuş ben çok farklı bakmışım.
Bir şey eskisi kadar heyecanlandırmıyorsa eskisi kadar da üzemez.
Ben bir ihtimal oluruz diye ne ihtimallerden vazgeçtim.
“Güzel günler başkalarının olsun ben kötü de olsa senli günler istiyorum.”
Güven herşeyin halledilmesini sağlar..
Her aşk, diğerinin intikamıdır aslında.
Çok bekledim, gereğinden çok.. ama eğer dönersen orda olmayacağım üzgünüm..
“Her şey olur , ama eskisi gibi olmaz “
Bunca çirkinliğin içinde güzel kalan tek şeysin sen.
